Monday, December 06, 2010

வேடந்தாங்கல்

வானம்பாடியின் சுதந்திரத்தை கொடு... 
நம் வாழ்வாகும் இணைபிரியாத அன்றில்களைப் போல... 
அன்னப்பறவை போல என் குறைகளை விடுத்து,
நிறைகளை பார், நம் வாழ்வாகும் தென்றல் தீண்டும் வசந்தமாய் !
காக்கை பகிர்ந்துண்ணுவதை போல , 
நீயும் பகிர்ந்து கொள் உன் எண்ணங்களை.... 
பின் எல்லையில்லை நம் மகிழ்ச்சிக்கு! 
குயிலை போல உற்சாக குரல் கொடுப்பாய்,
நான் சோர்வுற்று அமரும் பொழுது...
பின் நித்தம் பொழியும் இன்பமென்னும் மழை! 
புறாவை போல சமாதனம் செய் நான் சண்டையிடும் பொழுது ....
சக்கரவாகம் அமுத மழை அருந்துவதை போல, 
நீயும் அருந்துவாய் என் அன்பு கலந்த தேநீரை... 
நம் வாழ்வாகும், வேடர்களற்ற , வேடங்களற்ற வேடந்தாங்கல் !

2 comments:

Anitha said...

miga arumayaana kavithai..
I recently gothru ur blog..its really nice.. keep writing.

Gayathri Chandrashekar said...

Hi,
Thank u pa!